Farklı uygulamaların gereksinimlerini karşılamak için çoklu taşıma katmanı protokolleri mevcuttur. Örneğin, kullanıcılar bilginin yararlı olabilmesi için bir e-posta veya web sayfasının tamamen alınıp sunulmasını ister. Tüm bilgilerin alınmasını ve sunulmasını sağlamak için hafif gecikmeler kabul edilebilir.
Buna karşılık, bazen bir telefon görüşmesinin eksik küçük bölümleri kabul edilebilir. Kayıp sesi konuşma bağlamından çıkarabilir veya diğer kişiden söylediklerini tekrarlamasını isteyebilirsiniz. Bu, ağdan eksik segmentleri yönetmesini ve yeniden göndermesini istemekten kaynaklanan gecikmelere tercih edilir. Bu örnekte, ağ değil kullanıcı, eksik bilgilerin yeniden gönderilmesini veya değiştirilmesini yönetir.
Ses, video ve veri akışının aynı ağ üzerinden geçtiği günümüzün birleşik ağlarında, çok farklı taşıma gereksinimlerine sahip uygulamalar aynı ağ üzerinden iletişim kurabilir. Farklı taşıma katmanı protokolleri, cihazların bu çeşitli veri gereksinimlerini karşılamasına izin veren farklı kurallara sahiptir.
UDP (Kullanıcı Datagram Protokolü) gibi bazı protokoller, veri parçalarını uygun uygulamalar arasında verimli bir şekilde iletmek için sadece temel işlevleri sağlar. Bu tür protokoller, verileri gecikmelere duyarlı olan uygulamalar için kullanışlıdır.
TCP (İletim Kontrol Protokolü) gibi diğer taşıma katmanı protokolleri, uygulamalar arasında güvenilir dağıtım sağlama gibi ek özellikler sağlayan işlemleri açıklar. Bu ek işlevler uygulamalar arasındaki taşıma katmanında daha sağlam iletişim sağlarken, ek yükleri vardır ve ağda daha büyük taleplerde bulunurlar.
Taşıma katmanının birincil işlevinin ana bilgisayarlar arasındaki görüşmeler için uygulama verilerini yönetmek olduğunu hatırlayın. Bununla birlikte, farklı uygulamaların verileri için farklı gereksinimleri vardır ve bu nedenle bu gereksinimleri karşılamak için farklı taşıma protokolleri geliştirilmiştir.
